Er þeir heyrðu þetta, urðu þeir afar reiðir og æptu: "Mikil er Artemis Efesusmanna!"
Kun he sen kuulivat, tulivat he vihaa täyteen ja huusivat sanoen: "Suuri on efesolaisten Artemis!"
Og miklum ótta sló á allan söfnuðinn og alla, sem heyrðu þetta.
Ja suuri pelko valtasi koko seurakunnan ja kaikki ne, jotka tämän kuulivat.
En er heiðingjar heyrðu þetta, glöddust þeir og vegsömuðu orð Guðs, og allir þeir, sem ætlaðir voru til eilífs lífs, tóku trú.
Sen kuullessansa pakanat iloitsivat ja ylistivät Herran sanaa ja uskoivat, kaikki, jotka olivat säädetyt iankaikkiseen elämään.
Þegar postularnir, Barnabas og Páll, heyrðu þetta, rifu þeir klæði sín, stukku inn í mannþröngina og hrópuðu:
Mutta kun apostolit Barnabas ja Paavali sen kuulivat, repäisivät he vaatteensa ja juoksivat ulos kansanjoukkoon, huusivat
Þegar lærisveinarnir heyrðu þetta, féllu þeir fram á ásjónur sínar og hræddust mjög.
Kun opetuslapset sen kuulivat, lankesivat he kasvoilleen ja peljästyivät kovin.
47 Nokkrir þeirra, er þar stóðu, heyrðu þetta og sögðu: "Hann kallar á Elía!"
47 Sen kuullessaan jotkut siinä seisovista sanoivat: "Hän huutaa Eliaa."
Þegar þeir heyrðu þetta, fylltust þeir bræði og hugðust deyða þá.
Kun he sen kuulivat, viilsi se heidän sydäntänsä, ja he tahtoivat tappaa heidät.
37 En er þeir heyrðu þetta, stungust þeir í hjörtun og sögðu við Pétur og hina postulana: Hvað eigum vér að gjöra, bræður?
Kuullessaan tämän kaikki tunsivat piston sydämessään, ja he sanoivat Pietarille ja muille apostoleille: "Veljet, mitä meidän pitää tehdä?"
Þegar hinir tíu heyrðu þetta, gramdist þeim við þá Jakob og Jóhannes.
Kun ne kymmenen sen kuulivat, alkoivat he närkästyä Jaakobiin ja Johannekseen.
4.28 Allir í samkunduhúsinu fylltust reiði, er þeir heyrðu þetta, 4.29 spruttu upp, hröktu hann út úr borginni og fóru með hann fram á brún fjalls þess, sem borg þeirra var reist á, til þess að hrinda honum þar ofan.
28Tämän kuullessaan kaikki, jotka olivat synagoogassa, tulivat kiukkua täyteen 29ja nousivat ja ajoivat hänet ulos kaupungista ja veivät hänet sen vuoren jyrkänteelle asti, jolle heidän kaupunkinsa oli rakennettu, syöstäkseen hänet alas.
54 En er þeir heyrðu þetta, fyltust þeir bræði í hjörtum sínum og gnístu tönnum gegn honum.
Ja kun he kuulivat tämän, he hämmästyivät, ja jättivät hänet ja menivät pois.
Þegar hinir tíu heyrðu þetta, gramdist þeim við bræðurna tvo.
Kun ne kymmenen sen kuulivat, närkästyivät he näihin kahteen veljekseen.
Þegar þeir heyrðu þetta, stilltust þeir, og þeir vegsömuðu Guð og sögðu: "Guð hefur þá einnig gefið heiðingjunum afturhvarf til lífs."
Tämän kuultuansa he rauhoittuivat ja ylistivät Jumalaa sanoen: "Niin on siis Jumala pakanoillekin antanut parannuksen elämäksi".
Þegar þeir heyrðu þetta, létu þeir skírast til nafns Drottins Jesú.
Sen kuultuaan he ottivat kasteen Herran Jeesuksen nimeen.
Æðstu prestarnir og fræðimennirnir heyrðu þetta og leituðu fyrir sér, hvernig þeir gætu ráðið hann af dögum. Þeim stóð ótti af honum, því að allur lýðurinn hreifst mjög af kenningu hans.
Ja ylipapit ja kirjanoppineet kuulivat sen ja miettivät, kuinka saisivat hänet surmatuksi; sillä he pelkäsivät häntä, koska kaikki kansa oli hämmästyksissään hänen opetuksestansa.
24 Þegar hinir tíu heyrðu þetta, gramdist þeim við bræðurna tvo.
* Mutta kun ne kymmenen kuulivat sen, he vihastuivat näille kahdelle veljekselle.
En er þeir heyrðu þetta, sögðu þeir: Verði það aldrei.
Kuin he sen kuulivat, sanoivat he:pois se!
46 Er allir þeir menn, sem bjuggu í Síkemkastala, heyrðu þetta, gengu þeir inn í hvelfinguna í musteri Sáttmála-guðs.
46 Kuin kaikki päämiehet, jotka Sikemin tornissa asuivat, sen kuulivat, menivät he linnaan jumalan Beritin huoneesen.
35 Nokkrir þeirra, er hjá stóðu, heyrðu þetta og sögðu: "Heyrið, hann kallar á Elía!"
Sen kuullessaan sanoivat muutamat niistä, jotka siinä seisoivat: "Katso, hän huutaa Eliasta".
41 Og er þeir tíu heyrðu þetta, vaknaði hjá þeim gremja við Jakob og Jóhannes.
Kun muut kymmenen kuulivat tästä, he suuttuivat Jaakobille ja Johannekselle.
Þegar hinir tíu heyrðu þetta gramdist þeim við þá Jakob og Jóhannes.
41 Kun muut kymmenen kuulivat tästä, he suuttuivat Jaakobille ja Johannekselle.
37 Er menn heyrðu þetta var sem stungið væri í hjörtu þeirra og þeir sögðu við Pétur og hina postulana: „Hvað eigum við að gera, bræður?“
Voimme lukea Ap.t. 2:38:sta, miten kuulijat olivat tunteneet piston sydämessään ja kysyivät: "Mitä meidän pitää tehdä?"
Þegar lærisveinarnir heyrðu þetta féllu þeir fram á ásjónur sínar og hræddust mjög.
Ja kun ne oppilaat kuulivat sen, he putosivat kasvoilleen ja olivat hyvin peloissaan.
14.14 Þegar postularnir, Barnabas og Páll, heyrðu þetta, rifu þeir klæði sín, stukku inn í mannþröngina og hrópuðu: 14.15 'Menn, hví gjörið þér þetta?
14:14 Kuin apostolit Barnabas ja Paavali sen kuulivat, repäisivät he vaattensa ja karkasivat kansan sekaan, huutain, 14:15 Ja sanoen: miehet, miksi te tätä teette?
18 Þegar þeir heyrðu þetta, stilltust þeir, og þeir vegsömuðu Guð og sögðu: "Guð hefur þá einnig gefið heiðingjunum afturhvarf til lífs."
18 Kuin he nämät kuulivat, vaikenivat he ja kunnioittivat Jumalaa, sanoen:niin on siis Jumala antanut pakanoillekin kääntymyksen elämään.
22 Þegar þeir heyrðu þetta, undruðust þeir, og þeir yfirgáfu hann og gengu burt.
22 Ja kuin he nämät kuulivat, ihmettelivät he, ja luopuivat hänestä, ja menivät pois.
7 Og synir Jakobs komu heim úr haganum, er þeir heyrðu þetta. Og mennirnir styggðust og urðu stórreiðir, því að hann hafði framið óhæfuverk í Ísrael, er hann lagðist með dóttur Jakobs, og slíkt hefði aldrei átt að fremja.
7 Silloin tulivat Jakobin pojat kedolta: ja koska he sen kuulivat, tulivat miehet surulliseksi, ja vihastuivat sangen kovin; että hän oli tehnyt tyhmyyden Israelissa, maaten Jakobin tyttären: sillä ei ollut se oikein tehty.
18 En er þeir heyrðu þetta, þögnuðu þeir og vegsömuðu Guð, segjandi: Guð hefir þá einnig gefið heiðingjunum afturhvarf til lífs.
Tämän kuultuansa he rauhoittuivat ja ylistivät Jumalaa sanoen: "Niin on siis Jumala pakanoillekin antanut parannuksen elämäksi."
5 Þegar þeir heyrðu þetta, létu þeir skírast til nafns Drottins Jesú.
Ap. t. 19:5: "Tämän kuultuaan he ottivat kasteen Herran Jeesuksen nimeen."
Og þessi manneskja var mjög ákveðin og sagði: „Heyrðu. Þetta er eina leiðin fyrir þig.“
Tämä henkilö sanoi hyvin voimallisesti: "Se on ainoa keino."
Er allir þeir menn, sem bjuggu í Síkemkastala, heyrðu þetta, gengu þeir inn í hvelfinguna í musteri Sáttmála-guðs.
Kun kaikki Sikemin tornin miehet sen kuulivat, menivät he Eel-Beritin temppelin holviin.
Þegar lærisveinarnir heyrðu þetta, urðu þeir steini lostnir og sögðu: "Hver getur þá orðið hólpinn?"
Kun opetuslapset sen kuulivat, hämmästyivät he kovin ja sanoivat: "Kuka sitten voi pelastua?"
Þegar þeir heyrðu þetta, undruðust þeir, og þeir yfirgáfu hann og gengu burt.
Kun he sen kuulivat, ihmettelivät he ja jättivät hänet ja menivät pois.
Nokkrir þeirra, er hjá stóðu, heyrðu þetta og sögðu: "Heyrið, hann kallar á Elía!"
Ja muuan juoksi ja täytti sienen hapanviinillä, pani sen ruovon päähän ja antoi hänelle juoda sanoen: "Annas, katsokaamme, tuleeko Elias ottamaan hänet alas".
Allir í samkunduhúsinu fylltust reiði, er þeir heyrðu þetta,
Tämän kuullessaan kaikki, jotka olivat synagoogassa, tulivat kiukkua täyteen
En farísearnir, sem voru menn fégjarnir, heyrðu þetta og gjörðu gys að honum.
Tämän kaiken kuulivat fariseukset, jotka olivat rahanahneita, ja he ivasivat häntä.
Þegar þeir heyrðu þetta, sögðu þeir: "Verði það aldrei."
Niin he sen kuullessaan sanoivat: "Pois se!"
Þegar þeir heyrðu þetta, fóru þeir burt, einn af öðrum, öldungarnir fyrstir. Jesús var einn eftir, og konan stóð í sömu sporum.
Kun he tämän kuulivat ja heidän omatuntonsa todisti heidät syyllisiksi, menivät he pois, toinen toisensa perästä, vanhimmista alkaen viimeisiin asti; ja siihen jäi ainoastaan Jeesus sekä nainen, joka seisoi hänen edessään.
2.3837349414825s
Sækja leikforritið okkar Word Games ókeypis!
Tengdu bókstafi, uppgötvaðu orð og áttu við geð á hverju nýju stigi. Tilbúin fyrir ævintýrið?
Kun he sen kuulivat, tulivat he vihaa täyteen ja huusivat sanoen: "Suuri on efesolaisten Artemis!" 